O tym, że to dinozaur należący do do tej samej grupy co welociraptory i tyranozaury, ma świadczyć długość ogona, kształt kręgów i to, że nie stapiają się one w jedną strukturę podobną do pręta, jak u ptaków. Natomiast o tym, że był nielotem – krótkie i puszyste pióra bez stosiny w środku. Takie nie nadawały się do latania. Mogły one za to pełnić funkcję sygnalizacji wizualnej lub kamuflażu.
Jedno z najważniejszych pytań stojących przed paleontologami dotyczy ewolucji lotu, w tym rozwoju bardzo specjalnej tkanki miękkiej, jaką są pióra. Znalezisko z Chin jest niezwykle ważne, ponieważ tak dobrze zachowana tkanka miękka to wielka rzadkość.
Bursztyn stwarza wyjątkową sposobność spojrzenia wstecz i uchwycenia wycinka przeszłości. Zwłaszcza w przypadku paleontologii kręgowców. Jeśli bursztyn jest w dobrym stanie, może dostarczyć wiele informacji, chociaż dysponujemy jedynie zachowanym fragmentem zwierzęcia. Dużo więcej, niż skamieniałe części utrwalone w skałach.
Anna Kilian
© naukaonline.pan.pl